Hayatınızda hiç berbat ötesi geçen zamanlar oldu mu? Hiç bir şeyin tat vermediği, yüzünüzün gülmediği, heyecan mutluluk huzur gibi şeylerin sadece kelimelerden ibare olduğu. Demekki beni şu anda kısmen anlıyorsunuz…
İçimde tarifi imkansız bir kötü his var, bunaltıyor boğuyor beni. Nefes almanın münkün olmadığı bir yer bırakıyor, açık havada sanki bir hücre mahkumuymuşum gibi hissettiriyor. Öyle bir an geliyor ki, varlığımın tamamen silinmesini, hiç varolmamış olmayı diliyorum. Belki de böylesi daha iyidir diyorum. Bazı şeyleri hissediyorum, insanların gözlerine bakıp doğruyu gerçekten hissettiklerini söylemelerini istiyorum fakat olmuyor. İnsanlar rol yapmayı, hayatı tiyatral bir şey sanmayı daha iyi buluyorlar. Yeni yeni kişilerle tanışıyorum, hepsinde aynı acizliği ve aynı hayalleri görüyorum. Sıradanlık, öyle basit bir sıradanlık ki sanki aynı atölyede aynı ustanın elinden çıkmış gibiler. İçindeki öküze dur diyemeyen, zavallı egosuna teslim canlıları gördükçe daha da şiddetleniyor yokolma isteğim.
Dürüstlük ve iyi niyetle yaklaştığımız kişilerin ise bize yaklaşımları çok daha farklı oluyor. Sanıyorlar ki onlara, onların varlığına hayatlarımızda olmalarına muhtacız. Doğrusunu söylemek gerekirse, sahip oldugum kitapların tek bir sayfasını, çizdiğim bir tasarımın eskizini bile onlara tercih edebileceğimin farkında değiller. Kaotik olmanın en kötü yanı, iyiliğinizin ve kötülüğünüzün dozunu ayarlayamıyor olmanızdır. Bu yüzden bazılarının egosunu tamin ederken, bazılarını hayattan küstürebiliyorsunuz.
Kendini zeka küpü, varlığın temeli, evrenin merkezi sananlar da var değil mi hayatımızda? Onların o tepeden bakışları, çekilmez tavırları bitmek tükenmek bilmeyen tripleri. Boşlukta varoluşları ve askıda kalmaları, iyi niyetinizi suistimal etmeleri, sabrınızı ve temiz duygularınızı değersiz görüp sizi aciz sanmaları. Yüzümden bir gülümseme oluşuyor bu insanlara karşı. Gözlerine derin derin bakıyorum kendini evrenin merkezinde sananlara karşı “hiç” diye nitelendiriyorum ben kendimi. Onların sahip oldukları ya da bahsettikleri şeyler umrumda olmuyor, çokta güzel oluyor.
Hangi inanç sistemine neye inanırsanız inanın, size iyilikle yaklaşan birilerine yaptığınız kötülükler, size katmerli şekilde geri döner. Dünyanın neden yuvarlak oldugunu sanıyorsunuz? Bir taraftan uzatınca, diğer taraftan götünüze giriyor ;).
“19/10/2011”